Column – Deze legendarische woorden sprak Frans Timmermans als reactie op de gigantische nederlaag die zijn partij trof.
De tranen stonden in zijn ogen en hele groepen uit onze verwarde samenleving huilde theatraal met hem mee. Mij stond gelijk zijn toespraak voor ogen na de aanslag op een toestel van Malaysia Airlines. Hierbij kwamen 298 inzittende om het leven. Beter bekend onder de naam HM-17.
Ons Timmermansje werd destijds door de nationale en internationale pers gefileerd. Ook hier sprak hij de woorden, “houd elkaar nog even vast.” Alsof de mensen in het toestel de BUK raket zagen aankomen en wisten wat hen te wachten stond.
En eerlijk is eerlijk, ook ik stond met tranen in mijn ogen te kijken naar de tv-beelden vanuit VN-veiligheidsraad. Frans raakte mij intens en ik had geen enkele twijfel de man niet te geloven.
Bezielend
Daags na zijn in perfect Engels en bezielende toespraak kwam het commentaar van niemand minder dan Jeroen Pauw. Pauw staat bekend om zijn rijke staat van dienst en mag zich één van de beste journalisten van Nederland noemen.
Hij becommentarieerde Frans zijn voordracht en dat sneed zoveel hout dat hij menig praatprogramma opsierde met zijn ijskoude analyse. Timmermans was veel te ver gegaan en speelde met gevoelens en emotie van de kijker. “Een schande”, volgens Pauw. En ook hier ging ik weer overstag door de laatst bewerende te geloven.
De speeds op de verkiezingsbijeenkomst van Groenlinks / PVDA bekeek ik deze keer met droge ogen. Ja, ik wist nu wel beter. Dat gaat mij niet een tweede maal gebeuren. Toch viel Ome Frans ook dit keer in herhaling, hij wel. Weer haalde hij een zakdoek tevoorschijn en poogde zijn tranen te bedwingen.
Schaduw
Alleen nu was de prijs anders. Het spelen met 298 overleden personen en evenzoveel nabestaanden was ook hem zwaar gevallen. Bij deze gebeurtenis staat het verliezen van stemmen in de donkerste schaduw. De impact was dan ook veel minder, waarbij alle toneelervaring het verlies niet minder maakte.
Nee, Timmertje is waar wij in Nederland op zitten te wachten, hij is onze Messias. En geloof het of niet, hijzelf is daar wel van overtuigd. Deze klimaatpaus heeft Brussel verlaten om ons te redden. Wat nobel en edelmoedig, of was Brussel hem ook zat
“Politiek is het theater voor gemene mensen” riep ik al eerder. Dat werd mij niet in dank afgenomen. Deze opmerking classificeerde mij direct in de hoek van de oppositie. Daar is overigens wel de meeste winst te behalen als het gaat om de publieke opinie.
Indicatie
Commentaar leveren is van alle tijden. Waarbij vastgesteld dat de onvrede nog nooit zo groot is geweest. Politici knokken elkaar de tent uit en verkiezingsuitslagen zijn niets meer dan indicatie wat er onder het volk leeft en dus van ondergeschikt belang.
Die indicatie laat duidelijk zien dat Nederland het zat is. Wij zitten niet te wachten op woordkunstenaars en demagogen. Leiders die op elke vraag een ontwijkend antwoord weten te produceren. Zeggen wat je doet en doen wat je zegt, komt in hun woordenboek niet voor.
De Nederlandse ruk naar politiek rechts is dagen na de verkiezingen nog wereldnieuws. In ander landen gaan ze de straat op om hun onvrede te uiten. Hele steden worden geteisterd door vernielingen, betogende mensen en autobranden. Politie is vaak dagen bezig met het beheersen van de schade.
Oma
Wij gaan braaf naar ons werk of de biljartvereniging en zondag bij Oma op bezoek. Op een enkeling na die zichzelf vastplakt aan het asfalt van de A7 is er niemand die een dag vrij neemt om uiting te geven aan ons mondiale ongenoegen. Wereldproblemen kunnen niet door enkele individuen worden opgelost. Daar heb je weer Timmermansmannen voor nodig.
Caroline van der Plas maakte even het verschil om vervolgens door verkeerde keuze te verdwijnen naar de achtergrond. Zij stelde Mona Keizer aan als mede vertegenwoordiger van het haar zo dierbare BBB. Een fout die ik zie aankomen. Keizer zal de verdeeldheid zaaiende factor binnen politiek niet minder maken.
Het beginners geluk zal worden omgezet in afstand tot de bevolking. De duidelijke taal die Van der Plas sprak, is verleden tijd. Ingehaald door de wens zieltjes te winnen bewijst de geschiedenis zichzelf weer een dienst. De een zijn dood is de ander zijn brood.
Noormannen
De ommezwaai naar recht wordt nu afgedaan als het gevolg van strategische kiezers. Aan me hoela. Nog steeds wordt onderkend dat wij het zat zijn. Fout op fout en nog niet willen erkennen dat het niet goed gaat in Nederland staat gelijk als verwachten dat de Noormannen bij Lopik het land binnenkomen.
De afstand tot de politiek is nog niet eerder zo groot geweest. Waar een klein land toch groot in kan zijn.
Anderen bekeken ook >>> klik hier